Anatomie

Om te begrijpen hoe klachten ontstaan moet men eerst meer weten over de anatomie van de wervelkolom.
De wervelkolom is opgebouwd uit drie krommingen.

De 3 krommingen van opzij gezien:

1. holle halskromming, cervicale lordose
2. bolle kromming ter hoogte van de borstwervels, thorcale of dorsale kyphose
3. holle lendekromming, lumbale lordose

De functie van de wervelkolom is drieledig:

• Stabiliteit; ieder mens heeft een skelet om vorm en stijfheid te geven aan het lichaam
• Beweging; de wervelkolom is opgebouwd uit bewegende segmenten, de wervels, die bewegingen zoals buigen en draaien mogelijk maken.
• Bescherming van het ruggemerg; het ruggemerg is een dunne zenuwstreng die zorgt voor geleiding van zenuwimpulsen (informatie) van en naar onze hersenen.

Tussen elk van de wervels zit een tussenwervelschijf. De tussenwervelschijf fungeert onder meer als schokdemper. Aan de achterzijde worden de wervels verbonden door middel van twee facetgewrichten, één links en één rechts. Langs de wervelkolom lopen verschillende spieren, welke er onder andere voor zorgen dat we rechtop kunnen blijven zitten, staan en kunnen bewegen.

Het bekken vormt de basis waar de wervelkolom op rust en dit draagt het lichaamsgewicht. Het bekken bestaat uit een centraal driehoekig gedeelte (het heiligbeen) dat een gewricht vormt aan weerszijden met de twee heupbeenderen. Deze gewrichten worden door sterke banden bij elkaar gehouden. Dit worden de Sacro-Iliacale gewrichten (SI gewrichten) genoemd.

 

 

De chiropractische subluxatie

De definitie van een chiropractische subluxatie is: “Een bewegingsdisfunctie tussen twee wervelgewrichten (fixatie) waarbij een zenuwstoornis is opgetreden.”

Een subluxatie is dus niet een verschuiving zoals vaak gedacht wordt, maar een bewegingsprobleem met neurologische gevolgen, er zit zogezegd “iets vast”. Een subluxatie verstoort zodoende beweging, zenuwfunctie en bloedsomloop.

Er zijn vele mogelijkheden voor het ontstaan van een chiropractische subluxatie. Een chiropractor onderscheidt drie groepen van mogelijke oorzaken van een chiropractische subluxatie:

Mechanische oorzaak

Een veel voorkomende en de meest bekende subluxatie is de mechanische subluxatie. Deze ontstaat veelal door een plotselinge en onvoorziene beweging, val of ongeluk. Voorbeelden: whiplash auto-ongeval, val van de trap, misstap omdat men een trede niet heeft gezien. Het is heel goed mogelijk dat de klachten zich pas veel later voordoen.

Chemische oorzaak

Het menselijk lichaam kan niet tegen bepaalde stoffen b.v. nicotine, cafeïne, medicijnen. Koffie kan zelfs een chronische subluxatie van de borstwervels veroorzaken. De reden hiervoor is als volgt. Irritatie van het maagslijmvlies leidt tot een teveel aan zenuwimpulsen naar het ruggenmerg. Dat gedeelte van het ruggenmerg stroomt als het ware over, waardoor een verkramping van de spieren tussen de wervels op dit niveau ontstaat. Het bewegingssegment zal hierdoor slechter kunnen bewegen. De subluxatie is ontstaan. De irritatie blijft voortduren en de impulsen bereiken zenuwbanen welke bijvoorbeeld naar de grote buikspieren lopen, met als gevolg verkramping.

Psychisch/emotionele oorzaak

Stress is een veel voorkomend verschijnsel deze tijd. Stress werkt cumulatief, d.w.z. het bouwt zich op. Stress geeft een verhoogde spierspanning wat leidt tot het ontstaan van subluxaties. Deze subluxaties op hun beurt veroorzaken weer meer spierspanning waardoor een vicieuze cirkel ontstaat. In het doorbreken van deze cirkel speelt de chiropractor een belangrijke rol.

Het zenuwstelsel

Onze hersenen zijn net een fantastische computer. Ze nemen miljoenen deeltjes informatie op omtrent hoe ons lichaam werkt en wat er om ons heen gebeurt. Ze verwerken al deze informatie en zenden vervolgens miljoenen opdrachten uit, zoals:

hoe snel ons hart moet slaan
hoe men een bal moet gooien
hoe onze bloedchemie in evenwicht moet zijn
hoe u koekjes moet bakken
of welke jas u vandaag aan moet
Onze hersenen hebben een enorme geheugencapaciteit en ze kunnen een heel gamma van menselijke gevoelens, stemmingen, emoties en inspiraties uitdrukken.

Maar hoe sturen de hersenen in onze schedel de informatie naar ons hart, onze longen, onze armen of benen? Dit gaat via het meest geavanceerde communicatiesysteem dat we kennen: het zenuwstelsel.

De hersenen en het ruggenmerg vormen samen het centrale zenuwstelsel. Dit zenuwstelsel is te vergelijken met een telefoonnet waar de hersenen de centrale zijn die impulsen uitzendt en ontvangt, en waar het ruggenmerg de hoofdkabel is waar de impulsen doorheen gaan. Vanuit het ruggenmerg zijn er vertakkingen over het gehele lichaam.

De twee hoofdfuncties van dit gecompliceerde stelsel zijn motorisch en sensibel. Zonder sensibele zenuwen (gevoelszenuwen) zouden we niet kunnen zien, horen, voelen, proeven, ruiken, of warmte, kou, pijn en plezier kunnen ervaren. Zonder motorische zenuwen zouden we helemaal verlamd zijn. Geen enkele spier zou bewegen en ons lichaam zou naar geen enkele opdracht luisteren.

Onze zenuwen zijn dus het middelpunt van ons bestaan.Omdat het zenuwstelsel en de wervelkolom zo structureel en functioneel gerelateerd zijn is het niet verwonderlijk dat een probleem in de wervelkolom problemen in het zenuwstelsel veroorzaakt. Daar het zenuwstelsel verantwoordelijk is voor bijna alle lichamelijke functies kan er een variatie aan klachten vanuit de wervelkolom ontstaan. Tot zover het willekeurige zenuwstelsel d.w.z. het gedeelte dat onder invloed staat van onze wil.

Het andere gedeelte is het autonome, of niet-willekeurige zenuwstelsel. Dit deel van het zenuwstelsel is belast met het functioneren van de organen. Hier kan men geen bewuste invloed op uitoefenen. Een verstoring van het autonome zenuwstelsel kan leiden tot allerlei klachten zoals diarree of hartkloppingen.

Er is wel steeds over geschreven, maar hoe komen die zenuwstoringen en zenuwirritaties eigenlijk tot stand? Om dit te begrijpen dient u meer te weten over de chiropractische subluxatie.