“Een tennisarm is een ontsteking aan de buitenkant van de elleboog, daar waar de spieren van de onderarm zijn aangehecht aan een botknobbel van de bovenarm net boven het eigenlijke gewricht zelf. Een soortgelijke, maar veel minder voorkomende ontsteking aan de binnenkant van de elleboog, staat bekend als golfersarm. In beide gevallen hebben de aandoeningen weinig te maken met de desbetreffende sport waar ze naar genoemd zijn, aangezien het merendeel van de patiënten in hun leven nog nooit tennis of golf heeft gespeeld.”
RSI wordt veroorzaakt door het steeds weer herhalen van dezelfde bewegingen en het te lang zitten of staan in een bepaalde houding. Door de constante trekking aan de spieraanhechtingen worden deze geïrriteerd en kan er een ontsteking ontstaan. De spieren, zenuwen en bloedvaten worden hierdoor onder druk gezet. Een bloedvat dat onder druk staat, kan onvoldoende zuurstof aanvoeren met als gevolg de opbouw van afvalstoffen. Naast het herhaaldelijk belasten van dezelfde spiergroepen, spelen ook andere factoren een grote rol bij het ontstaan van RSI. Een grote werkdruk, géén afwisseling in dagelijkse werkzaamheden,weinig pauzes, slechte werkomstandigheden en stress.Verder is de (werk)houding van groot belang.
RSI komt veel voor bij bepaalde beroepsgroepen zoals secretaresses, kappers, computerprogrammeurs,musici, caissières en schrijvers (schrijverskramp). Mensen met deze beroepen vallen binnen de risicogroep, maar het kan in principe iedereen treffen.We onderscheiden een drietal fases bij RSI.
Beginnende fase: Aanvankelijk voelt de patiënt een sensatie van tintelingen, stijfheid of gevoelloosheid in de nek, schouder, arm, pols, hand of vingers. De klachten treden op, tijdens of vlak na het werk, maar verdwijnen ook weer, geheel of gedeeltelijk. Rust is de aangewezen therapie en herstel is meestal voorspoedig.
Gevorderde fase: Er is geen relatie meer met het uitvoeren van bepaalde taken en de pijn kan op elk moment optreden. Het uitvoeren van de dagelijkse werkzaamheden lukt minder en in sommige gevallen kan er krachtverlies optreden.
Vergevorderde fase: In deze fase is een aanhoudende pijn kenmerkend waardoor werken vaak niet meer mogelijk is. Er is een duidelijk krachtverlies in armen en handen. Slapen is vaak moeilijk en veel patiënten beschrijven de pijn in deze fase als ondraaglijk.
Een van de oorzaken van de veelvuldige hardnekkigheid is dat de behandeling zich ten onrechte tot de elleboog zelf beperkt, terwijl er in werkelijkheid veel meer aan de hand is.
Vanuit een chiropractisch perspectief is een tennisarm meestal een manifestatie van een veel uitgebreidere, mechanische disfunctie, die de hele bewegingsketen van de arm omvat. Bij onderzoek worden dan ook bewegingsblokkades gevonden, niet alleen in de arm, maar ook tussen de wervels van nek en bovenrug, de aangrenzende ribben en in het schoudergewricht. Het zal duidelijk zijn dat in zo’n situatie de behandeling van alleen de elleboog weinig kans op resultaat biedt. De chiropractische behandeling van een tennisarm is daarom gericht op herstel van bewegingsfunctie van de hele bewegingsketen van nek tot pols. Resultaten zijn positiever indien tijdig tot behandeling wordt overgegaan. Echter in die gevallen, waarin ten gevolge van langdurige chronische ontstekingsprocessen reeds onomkeerbare weefselveranderingen hebben plaats gevonden, blijft het een moeilijk probleem.
Wissel werkzaamheden en werkhouding zoveel mogelijk af.
Neem regelmatig een pauze. Houd elke 20 minuten een korte pauze en beweeg de armen en handen zodat het bloed goed doorstroomt.
Vermijd stress en een te hoge werkdruk.
Als u met een computer werkt, zorg dan dat het beeldscherm recht voor u en op de juiste hoogte staat.
Aangepast (kantoor)meubilair is aan te raden.
In het geval van een muisarm, is het aan te raden de computermuis ook met de andere hand te gebruiken.
Slaap nooit op de buik. De nekspieren en halswervels komen dan onder grote druk te staan.
Consulteer regelmatig een chiropractor voor controle van de wervelkolom.
Gebruik bij acute klachten een koud kompres om het ontstekingsproces in elleboog en pols te verminderen. Een koud kompres is een doek, gewikkeld om een plastic zakje met ijsklontjes. Leg dit op de gevoelige plek, bv. bij een tenniselleboog op de buitenkant van de elleboog (niet langer dan 15 minuten, Max. 3 maal per dag).
Zorg dat uw kinderen geen RSI-klachten krijgen. Breng hen op de hoogte van deze preventieve adviezen. Heeft u zelf last van RSI, raadpleeg dan tijdig een chiropractor en wacht niet te lang met het behandelen van deze aandoening.